Homo Aestheticus ή το ερώτημα της τέχνης σήμερα. Αρχίζοντας από τις απαρχές της νεότερης Αισθητικής, το 17ο αιώνα, το βιβλίο αυτό επιχειρεί να διαγράψει την πορεία της αισθητικής σκέψης μέχρι τη μετανεωτερικότητα. Μεγάλοι του σταθμοί θα είναι καταρχάς η προκαντιανή σκέψη, αλλά και ο ίδιος ο Kant με κυρίαρχο το ερώτημα κατά πόσον είναι δυνατή μια οποιαδήποτε αισθητική λογομαχία. Ο Hegel και η επιστροφή στο απόλυτο, ή η μετατροπή της τέχνης σε "τέχνη εξόδου από την τέχνη" και επιστροφής στη θρησκεία. Και, βέβαια, ο Nietzsche και η κατάλυση της τέχνης με τη στενή έννοια προς όφελος της βούλησης για δύναμη ως τέχνης. Οι πρωτοπορίες και η μετα-πρωτοποριακή εποχή (με την αμφίδρομη σχέση ενάντια και προς την παράδοση) θα κλείσουν αυτή την αναζήτηση της καλαισθησίας, αναζήτηση που είναι στην κυριολεξία της μια επινόηση. Ο συγγραφέας, πολιτικός φιλόσοφος ο ίδιος, φέρνει για πρώτη φορά στο φως τις ηθικές αλλά και τις πολιτικές συνιστώσες του ζητήματος της Αισθητικής. Σε παράρτημα υπάρχει μια διπλή μεταφραστική συμβολή: δύο κεφάλαια από την "Aesthetica" του Baumgarten, ουσιαστικά την πρώτη Αισθητική, όπως και δύο κεφάλαια από τη "Φαινομενολογία" του Lambert, του πρώτου φαινομενολόγου. Και οι δυο μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά.